Straszne Historie

Dwa dziwne koty

Była ciemna gwiaŸdzista noc. Ania tej nocy była sama w domu ponieważjej rodzice pojechali do pobliskiej miejscowoœci na wesele. Miała ona wdomu dwa kotki które zawsze w nocy hałasowały dlatego Ania czuła się znimi bezpiecznie. Do 22:50 oglšdała telewizję póŸniej postanowiła się wykšpać i pójœć spać. Gdy położyła się do łóżka rozglšdnęła się jeszczeraz do okoła i upewniła że kotki sš razem z niš. Leżała w łóżku lecz nie mogła zasnšć. Coœ nie dawało jej spokoju lecz chciała za wszelkšcenę zasnšć. Tej nocy jak żadnej innej koty były dziwnie spokojne i niebyło ich słychać. Zawołała kici kici i obydwa przyleciały pogłaskała je po grzbiecie i odwróciła się na drugi bok. Nagle usłyszała szuranie popodłodze lecz nie przestraszyła się ponieważ ten dŸwięk nie był jej obcy , to na pewno jej kotek bawił się czymœ w kuchni. Lecz cišgle słyszała to samo. Usiadła na łóżku i zawołała jeszcze raz kici kici i ku jej zdziwieniu kotki siedziały na półce obok jej łóżka.Przestraszyła się, teraz już wiedziała że to co słyszy to nie koty popatrzyła się na nie, lecz były dziwnie spokojne. Bała się nawe odwrócić w stronę drzwi. Lecz wyszła z pokoju i cicho stała za drzwiami kuchennymi. Na kafelkach gdzie stała, obok jej stopy zobaczyła małe plamki krwi zaczęła za nimi iœć. Na futrynie drzwi zobaczyła powieszonego swojego kotka a na dole jego krwiš było napisane : "Gdy zobaczysz œlady krwi nigdy nie idŸ w ich stronę bo to co się póŸniej stanie od twojego czynu zależeć będzie..." Dziewczynka wystraszona wybiegła z domu lecz œwiatło nie działało, wróciła się do domu polatarkę, nie mogła jej znaleŸć coœ jš tknęło jednak, by zajrzeć jeszcze raz do pokoju... zobaczyła a tam obydwa kotki siedziały na półce tak jak dawniej i się przyglšdały jej i zarazem też co chwilę patrzyły wpodłogę obok drzwi. Już nie wiedziała który kot jest jej, już nie mogłasię nawet nad tym zastanawiać ponieważ była taka zdenerwowana że niemogła nawet znaleŸć latarki... spojrzała ostatni raz w podłogę podszafš... zobaczyła krew zaczęła się wpatrywać, już chciała iœć ispojrzała na kotki dwa jak dawniej siedziały na półce ale na lampie wisiał drugi na dole było napisane : "Plamy krwi niech nigdy nie przykłówajš twojej uwagi, nie zapominaj o sprawach ważnych dla siebie..." Dziewczynka wybiegła z domu i od tamtej pory nikt nie wie kim ona jest kim była i co się jej stało że zamknęła się w sobie... a jej rodzice nie zjawili sięw domu i nigdy ich nieodnaleziono...


Krawawišcy obraz

Rodzinka w składzie: mama, tata, i 5 dzieci zamieszkali w pewnym domu. Ludzie mówili, że w tym domu straszy. Oni się nie przejęli tym. W domu nie było nic prócz jedynego, pustego obrazu. Próbowali go zdjšć na różne sposoby - nie dało się. Wreszcie dali sobie spokój i zaczęli się rozpakowywać. Co kilka nocy z obrazu spływała krew. W tym samym czasie, ktoœ z rodziny umierał. W ten sposób umarło już dwoje dzieci - Natala i Bartek. Oboje mieli po 13 lat. Gdy następnym razem obraz zaczšł krwawić, Madzia szła do łazienki. Przechodziła koło obrazu. Obraz zwykle był czysty - nic nie było na nim namalowane. Tym razem na obrazie był krwawy napis: NIE OGLĽDAJ SIĘ ZA SIEBIE. Ale ciekawoœć zżarłš Madzię. Obejrzała się za siebie i...nic już więcej nie zobaczyła. Ktoœ a raczej coœ wbiło jej kuchenny nóż prosto w serce. Zwłoki Madzi przeniesiono do jej łóżka. Następnego dnia rodzice zaczęli wieżyć w klštwę przeklętego obrazu. Postanowili z pozostałš dwójkš dzieci się wyprowadzić. Niestety dom stanšł w płomieniach. Nic nie ocalało. Jedynie przeklęty obraz wisiał w powietrzu jakby wisiał na niewidzialnej œcianie. Z jego ram płynšł strumień krwi. Na obrazie był tylko krzywy krwawy napis: ŻEGNAJCIE...


Szpital

W pewnym szpitalu psychiatrycznym. Przy szpitalu stał mały dom(ek) w którym mieszkał ogrodnik zajmujšcy się utrzymywaniem porzšdku wokół szpitala. Pewnego dnia do szpitala przyszedł lekarz, który miał dzienny dyżur. Była siódma rano. Pan Disherheft spodziewał się zastać w szpitalu swoich kolegów i koleżanki z pracy, którzy powinni kończyć nocnš zmianę. ale ich tam nie zastał. W OGÓLE NIE ZASTAŁ NIKOGO. Wnętrze szpitala wyglšdało jak po inwazjii jakiœ istot z kosmosu. w pokoju dla lekarzy nikogo nie było. Sale też były zupełnie puste. Wszystkie półki z lekarstwami były poprzewracane, szyby w oknach były całe.. lekarz nie mógł pojšć skšd na podłodze jest tyle szkła.. ale nie tylko to zwróciło jego uwagę, na œcianach (TYLKO na œcianach) były œlady krwi.. a wyglšdało to tak jakby ranni ludzie z trudem szukali oparcia na œcianach i nie mogšc go znaleŸć z niewiadomych przyczyn nie lšdowali na podłodze tylko jakby zapadali się pod niš... błee... nie było ani jednego martwego ciała.. Pan Disherheft jakos opanował przerażenie i podniósł z podłogi kasetę magnetofonowš. Wybiegł ze szpitala i pobiegł na policję. Tam złożył zeznania. Na znalezionej taœmie zapisane zostały przez kogoœ przerażone krzyki pacjentów i personelu! Wezwano na przesłuchanie ogrodnika ale ten twierdził że nie słyszał i nie zauważył zeszłej nocy niczego niezwykłego wokół szpitala. Nikt nigdy nie zgadł co stało się w tym budynku. Ludzie z okolicy głoœno podejrzewaja ogrodnika, ale sami chyba nie wiedzš o co, bo to "dzieło" nie wydaje się być "dziełem" zwyłego œmiertelnika. Ogrodnikowi nigdy nie udowodniono winy, a szpital stoi do dziœ w nietkniętym stanie.


"Zjawa"

Klara mieszkała kiedyœ z rodzinš w starym powojennym domu. Dawna jego właœcicielka zmarła w dzień urodzin starszej siostry Klary - Ani. Ich życie było pełne radoœci i beztroski, aż do 18 urodzin Ani. Od samego rana działy się dziwne rzeczy. Przedmioty spadały z półek, okna same się otwierały, co chwila dzwonił ktoœ do drzwi, ale nikogo za nimi nie było. Wszyscy domownicy byli przekonani, że to koledzy Ani robiš sobie głupie żarty. Dopiero póŸnym wieczorem Klara okropnie się przestraszyła. Grała z Aniš w karty, kiedy usłyszała, ze ktoœ puka w okno. Odchyliła firankę i aż zamarła. Przed niš stała biała postać w czarnym kapeluszu z białš kokardš. Gdy spojrzała na niš, zjawa uœmiechała się serdecznie, a potem znikła. Gdy opowiedziała o tym wszystkim nie uwierzyli. Znalazła kiedyœ na poddaszu stare pudełko z fotografiami. Na jedym ze zdjęć zauważyła kobietę, którš widziała za oknem. Miała na sobie ten sam kapelusz i również się uœmiechała. Klara dowiedziała się od rodziców, że ta kobieta była poprzedniš właœcicielkš domu.